Kitap, çocukluk döneminde ana dilleri ile eğitim yapamayan bireylerde disosyatif kimlik bozukluğu (DKB) konusunu ele almaktadır. DKB, bireyin kendini birden fazla kimlik veya benlik hissiyle tanımlaması ve bu kimlikler arasında kesintili ve bazen tutarsız geçişler yapmasıyla karakterize edilen bir psikiyatrik bozukluktur. DKB’nin nedenleri arasında ciddi travmalar, istismar, ihmal, ayrılma, ağır hastalık, doğal afetler ve çocuklukta ana dili ile eğitim alamama gibi faktörler yer almaktadır. Özellikle, çocukluk döneminde ana dilleri ile eğitim yapamayan bireylerde DKB riski artmaktadır. Ana dilde eğitim yapamama durumu, çocuğun kendisini ifade etme, düşüncelerini açıklama, duygularını paylaşma ve çevresiyle etkileşim kurma konusunda zorluklar yaşamasına neden olabilir. Bu zorluklar, çocuğun psikolojik gelişimini olumsuz etkileyebilir ve DKB gibi psikiyatrik bozukluklara yol açabilir.

Çocukluk dönemi, bireyin kişisel, sosyal ve zihinsel gelişimi açısından hayati bir öneme sahiptir. Bu dönemde kazanılan deneyimler, kişilik yapısını ve bilişsel süreçleri büyük ölçüde etkileyebilir. Ancak, çocukluk dönemi deneyimleri bazen ciddi travmalarla ilişkilendirilebilir ve psikolojik sorunların ortaya çıkmasına yol açabilir. Dissosiyatif kimlik bozukluğu (DKB), çocukluk çağı travmalarıyla yakından ilişkili olan karmaşık bir psikiyatrik bozukluktur. Son yıllarda, dil ve kültür farklılıkları nedeniyle ana dilleriyle eğitim yapamayan bireyler arasında dissosiyatif kimlik bozukluğu belirtilerinin daha sık görüldüğüne dair klinik ve araştırma bulguları dikkat çekmektedir. Ana dil, bireyin kimlik oluşumu, düşünce süreçleri ve sosyal etkileşimlerde temel bir rol oynar. Ana dilin yetersiz veya eksik olduğu durumlarda, bireyler iletişim becerilerini ve entegrasyonlarını olumsuz etkilenebilir. Özellikle dil bariyeri nedeniyle ana dilleriyle eğitim yapamayan bireyler, kendi kimliklerini
ifade etmekte zorluk çekebilir ve toplumla uyumlu bir ilişki kurmakta güçlük yaşayabilirler. Bu durum, çocukluk dönemindeki travmatik deneyimlerle birleştiğinde, dissosiyatif kimlik bozukluğu belirtilerinin ortaya çıkmasına katkıda bulunabilir. Bu çalışma ana dilleriyle eğitim yapamayan bireyler arasında dissosiyatif kimlik bozukluğu belirtilerinin yaygınlığını ve bu durumun altında yatan mekanizmaları incelemektir. Çalışma, dissosiyatif kimlik bozukluğu ve dil bariyeri arasındaki ilişkiyi daha iyi anlamamıza ve bu alanda farkındalığı artırmamıza katkı sağlamayı hedeflemektedir. Ayrıca bu çalışma, ana dilleriyle eğitim yapamayan bireylerde dissosiyatif kimlik bozukluğunun tanı ve müdahale süreçleri üzerinde de bir perspektif sunmayı amaçlamaktadır.